Çöl rüzgarlarında terliyor avuçlarım ve gece olunca düşlerim
yağıyor sarı kumlara.Ay geceye hükmedercesine karanlığı deriyor.
Sonra yıldızların gölgeleri vuruyor gözümdeki düzlüklere.
Uzakta çok uzakta bir kumrunun kanadını açmış ses veriyor
ve dokunuyor omuzlarıma çıplak ayakları.Nerden geldiğini ve nereye
gittiğini bilmediğim ebruli bir umut bırakıyor ellerime.Göz yaşımın
rümrüt rengiyle süslenmiş gibi çarpıyor yüzüme ayakları.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta