Yanlızlığımın Katili Şiiri - Omer Ersoy

Hep böyleydi zaten
Bakışındaki o ıslak karanlık
Bir de beni alıp götüren yalnızlığım
O karanlığa kapılmam belki yalnızlığımın suçu

Kaç kişilik hayat yaşıyoruz ki
Benden öte saydığım
Bükük boynumla dimdik dururken
Ezberden okurken yalnızlığımı
O ıslak karanlık bakışlar yok etti
Eyvah gitti yalnızlığım

Kapatırken gözlerimi sonsuz güzelliğine
Kaybolan bendekini unutan gözlerim
Ah bu nasıl tatlı ızdırap ya Rabbim
Ben hiç mi yaşamadım eyvah yıllarıma

Hiç gonca olmadım ki açılıp saçılayım
Hep dikenli bir kaktüs kuru bir dal gibi
Yapraksız ve dikenleri kendine batan
Hep yalnızlığımın suçu bunlar
Şimdi ağla yalnızlığım o gözler çaldı beni

(25/10/1999 Tekirdağ)