Yalnızlığım…
Kaç kere kurşuna dizdim seni
Gecenin karasında
Kırk kilitli sandıklara koyup gömdüm
Her sabah gün ışıdığında yanımdaydın…
Uzaklara gönderip seni
İzimi kaybettirdim
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Yalnızlık... İnsanın yakasından bir türlü düşmeyen bu duygu... Bu kadar mı güzel anlatılır... Bu kadar mı içine alır okuyucuyu... Tebrik etmekten öte, saygılarımı da sunuyorum Şaire...
kutluyorum yazan güzel yüreği..
namık cem
dilimizin ağzımıda adete kilitlenip sustuğu andır yalnızlık.anlatılması çok zor bir duyguyu bu kadar ustaca adeta kalemini konuştururcasına harikulade ifadelerle anlatan saygıdeğer hanımefendiyi bu büyük başarısından ötürü kutluyorum.
yüreğiniz baki kaleminiz daim olsun efendim.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta