Yalnızlığım…
Kaç kere kurşuna dizdim seni
Gecenin karasında
Kırk kilitli sandıklara koyup gömdüm
Her sabah gün ışıdığında yanımdaydın…
Uzaklara gönderip seni
İzimi kaybettirdim
Beklemedim…
Döneceğinden korktum
En mutlu gülümsememde yanımdaydın…
Hayat denizine yelken açtım
Dağ, tepe dik yokuşlar çıktım,
Düzlüğe varıp baktım,
Başardım dediğimde yanımdaydın…
Beyaz karda izsiz takip ettin
Savruldu yaprak, esti rüzgâr
Gider belki dedim, bekledim
Yağmur olup gözlerimden indin
Gelip geçen her mevsim yanımdaydın…
Kalabalığın tam ortasında içimdeydin
Aşkı hissettiğimde yüreğimde,
Aynada görünüp başka biçimde
Baktığım her yerde yanımdaydın…
Yalnızlığım…
Sert soğuklar gibi vurup
Ateşlere atıp yüreğimi
Geldin her gidişinde…
Tadını çıkar, gül keyfince
Kurtaramaz biliyorum beni senden
Ölüm bile…
'Sevgiye Dair' şiir kitabından
Cahide Merziye KaracaKayıt Tarihi : 22.2.2009 02:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
namık cem
yüreğiniz baki kaleminiz daim olsun efendim.
TÜM YORUMLAR (3)