Ah! ben seni çoktan unuturdum.
Şu hoşgörüm,şu sevme derdim,
Şu yanlızlığım olmasaydı.
Seni öyle mi görürdüm.
Ah! ben seni çoktan unuturdum.
Şu yanlızlığım,şu duygusallığım olmasaydı.
Seni dünyanın merkezi mi samırdım.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
'Yalnızlığım'da gerçekten kökleşmiş kronikleşmiş bir yalnızlığın derin ifadelerini buldum...Kıymetli Şairemiz,'Ah!'demekle bunun bir okyanustan da derin olduğunu,yalnızlığın sürekli sevdiğini hatırlattığını ne de hoş ifade ediyor dizelerinde...
Unutmasının mümkün olmadığını çok iyi bilmesine karşın bunu doğrudan söylemek yerine,unutamamasının bütün nedenlerini yalnızlığına yüklemektedir ve böylece kendini avutup teselli etmektedir...
Çok değerli Şairemiz,şiirinde o kadar sade sözcükler kullanmış ki mısralarında ifade ettiği duyguları yüreklerimize direkt olarak nüfuz etmektedir...
Bu sevgi dolu duygu yüklü ve de hüzünlü mısralardan oluşan'Yalnızlığım'ı için sevgili şairemizi yürekten tebrik ediyorum...Hürmetimle...Savaş GÜRSOY
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta