Yanlızlığa isyan Şiiri - Hakan Bahar

Yanlızlığa isyan

Çıkmaz bir sokağın karanlık caddelerinde yürüyorum sessiz,kimsesiz,,bir başına
Yanımdan insanlar geciyor şöyle bir bakıyorum
Herkes boş gözlerle etrafa bakınıyor
Ay isyankar,güneş perişan
Gündüz geceye küsmüş,mevsimler darmadağın
Rüzgar yönünü şaşırmış,bulutlar avare
Yıldızlar,ya yağmurlara ne demeli
Bir başka yağıyor nedense,hep başka gönüllerde
Yanlız ay ışığının denize düştüğü anlarda görebiliyorum sahilin yanlızlığını
Dalgalar uğramaz olmuş,martılar firarda
Ben ise karanlığa doğru yol alıyor
Artık sona yaklaştığımı hissediyorum
ben böyle ne yöne gideceğimi bilemez haldeyken
Uzaklardan gelen hazin bir sesle irkiliyorum
Bu ses,bu ses diyorum Allahım ne gsrip
Korkmama rağmen beni kendine çekiyor
Biraz daha yaklaştıkça bir ses,bir ses daha duyuyorum
Uzaklardan hüzne boğulmuş bir orkestrayı andırıyor
Yanına vardığımda anlıyorumki bu yanlızlığın sesi
İsyan ediyor benim gibi pencerelerde kırılan camlarda
Yanlızlığını haykırıyor bir kapı gıcırtısında
Ve ağlıyor onun gibi,benim gibi,yanlız kendi haline terk edilmiş,kimsesiz bir salıncakta.....

Hakan Bahar
Kayıt Tarihi : 27.8.2006 00:14:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Hakan Bahar