Yalnızlığın kollarında hep bir yetim gibi
Kalbimde acılarla ben koştum karanlığa
Yoktu karanlığın ve yalnızlıkların kalbi
Ve anladım hasretken aydınlık bir kucağa
Ağlamayı unutmuş neden rahmetten uzak
Çöller misali bulutlara küskündü yüzüm
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta