Kaçtığın gün Susuz ve nefessiz bir fethin kuşatması zamanlarından kaçıp sen diye ufku olmayan denizlere sığındım... Sensizlikte bazen bulutların gürültüsünde ağladım bazen ağlayan bir çocuğun Kirpiklerinden kaçtım...
Sensizlikte bazen ayaz bazen çılgın imbatlarda denize göğüs gerdim ve ayyaş naraların verdiği yangınları sen diye koynuma alıp yüreğimde közledim sensizliği, soğuk ve çıplak bağrışlarını...
Evet, bugün gittin…
Yüreğim gözyaşlarımla çarmıha gerildi kirpiklerimde…..
Boynumu hiçbir zaman bükmedim sensizlikten dolma koca boşluklara ve sensizliğe, yenilmedim senin olmadığın duygu savaşçılarına, yokluğuna da pes etmedim...
Sensizlikle savaştım, Yalnızlığına açtığım Savaş Halen Sürüyor...
Rotasını kaybetmiş Kaptanı olmayan Gemi olsam da gelgitler arasında, ama hiçbir zaman Yenilmedim yalnızlığına…
Kayıt Tarihi : 6.2.2010 13:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!