Var olmamış sayar, insan hayatı,
Yanlızlaşmak korkusu almışsa içini,
Aidiyet arar gönüllerde,
İşte o biçim çökünce gecenin katranı,
Sahurda aşka niyetlenir,
Orucunu yanlızlıkla açar insan,
Avucundakiyle yetinmeye çalışır,
Değerde veremez hak edene,
Bir kere tapmışdır bir beden..
Onun tövbesi sürer belki bir yüz yıl,
Onun ahı, günahı çıkar gönülden,
Damla damla çekilir zulmu,
sanki cehennem olmuştur mabedi,
Ağır gelir sözlerim hecelere,
Her yürek katlanamaz bu dillere,
Yazsamda hece hece,
Yoktur farkım sizden şairim diye geçinsem de,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta