Var olmamış sayar, insan hayatı,
Yanlızlaşmak korkusu almışsa içini,
Aidiyet arar gönüllerde,
İşte o biçim çökünce gecenin katranı,
Sahurda aşka niyetlenir,
Orucunu yanlızlıkla açar insan,
Avucundakiyle yetinmeye çalışır,
Değerde veremez hak edene,
Bir kere tapmışdır bir beden..
Onun tövbesi sürer belki bir yüz yıl,
Onun ahı, günahı çıkar gönülden,
Damla damla çekilir zulmu,
sanki cehennem olmuştur mabedi,
Ağır gelir sözlerim hecelere,
Her yürek katlanamaz bu dillere,
Yazsamda hece hece,
Yoktur farkım sizden şairim diye geçinsem de,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta