Yanlızım yine Şiiri - Yasemin Güven

Yorgunum be hayat öyle böyle değil yalan insanlardan kendi doğruşarımdan...
Doğru olmaya çalıştıkca hayat kavgasını kaybettim yada kaybetmeye mahkum oldum...
Anladımki ne kadar doğru olursan bir okadar da yanlız kalırmış insan...
Ben ne istedimki biraz sevgi biraz güven sığınacak liman çokmu...

Bakıyorum insanlara ordan oraya koşturuyorlar nefes almadan...
Sanki bir yarış halinde gibi kiminde sevgi var kiminde güven mesela...
Ben bende ne sevgi kaldı ne güven artık inanmıyorum kimseye biliyormusun...
Bazen bir otobüse binip çok uzaklara gitmek geliyor içimden ardıma bakmadan...

Düşünüyorum sonra kimseyi değiştiremesikten sonra neye yarar...
Bazen kabullenmek gerek belkide yanlız olduğunu kimsenin olmadığını...
Bir tılsım olsa elimde önce kaderimi ve kimsesizliğimi değiştirmek isterdim...
Yada hiç doğmamayı seçerdim nebilim yada abimi ölmediğini dilerdim...

YASEMİN GÜVEN