Ne acı ki,
Benim kimim, kimsem yok.
Bu Dunya da...
Ne de gidecek yerim var.
Ne başımı sokacak bir yerim.
Dönüp dolaşıp yine senin kanatlarının altinda, olmak. yaninda soluklanmak istiyor bu yüreğim.
Bir nefesin, bir gülüşün, yetiyor.
Bir bakışın yürek yakıyor.
Sevgi dolu sözlerin.
Güven veriyor, o duruşun.
Her halin bana cesaret veriyor.
Yoksam eğer kalbinin de hiç bir yerim.
Söner kalbindeki o sevgim.
küçük bir ihtimalde olsa kalıp senin yanında olmak istiyor..
İnan!
İçimdeki sevgi gülleri.
Aşk ateşine döndü.
Yaktı, yıktı, aşk külleri.
Dinçer Dayı
Kayıt Tarihi : 20.2.2023 19:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!