Yanlızım, Şiiri - Halis Aydın

Yanlızım hemde çok yanlızım
Yanlızım
Çalan telefonların
Dört duvar arasına sıkışan umutların
Gürültüyle konuşan insanların
kulaklarımda yankılanan uğultusuna inatla
yanlızım

Sabahın tam orta yerinde
Sensizim,
Sevginsizim,
Yanlızım

Bir yorgan gibi
Ilık bakışlarının hüznü örtüyor yüreğimi
Sevdaların sessiz çığlığı oluyor
Günü umutla selamlayan
Hasretin çınlayan sesi

Bir gün çıkagelsen
Hoşgeldin diyebilsem sana en titrek sesle
umut getirdin diyebilsem
Sevda getirdin
Mekanik beyinli nice insanın
yürek burkan homurtusuna inatla
O buğulu ses tonunla yüreğimi çınlatabilsen
Gün ağarmadan çıkıp gelebilsen
Yanlızlığımı orta yerinden İkiye bölsen

Oysa sensizim
Yanlızım hemde yapayanlız
Nur topu gibi bir yanlızlığım var artık
Besleyip büyüttüğüm

Seni düşlerken diyorum
Bambaşka bir şey bu
Can bu, sevgi bu
Yüreğe dolan umut bu
Olmuyor sensiz
Çıkagelsen ansızın
Ve diyebilsem hoşgeldin emeğim
Yürek işçim
Yüreğimi sevda sevda kazan insan
hoşgeldin
Hoşgeldin can

Oysa Dağılıyor umut, dolduruyor odayı
Taze bir koku gibi yayılıyor
Çiçeğe bezenmiş
Bir halka gibi süslüyor yüreğimi sevdan
Hayalinle avunmakda varmış kaderde
Hatıralardan damıtılmış
Sevdalarım var oysa
Ama gel görki yanlızım

Zaman körelen zaman
Bir kez daha hatırlatıyorki bana
Yoksun

Seni ne denli sevdiğimi
Bilmezdim
Hasret bu denli koyana dek
Yanımdayken bilmezdim hasret ne demek
Ayrılık ne demek
Özlemek ne sevda yangını ne
Açı çekmek ne için için

Ölü gözlerimi diriltip bakıyorum
Sarı ışıklı odalardan
Gelirsin diye
Hırsla bakıyorum karanlığa inatla
Sende kalmış ellerimi arıyorum
Sende kalmış yüreğimi
Sevda türküleri söyleyen çocuklar nerede
Nerde o Eski Ankara
Gökyüzü nerede
Yüreğimize mavi mavi umut yağan

Ne garip şey yanlızım
en alışılmadık bir zamanda yanlızım
Akrep küsmüşken yelkovanına
Kadranın hüzne kurulduğu bir vakitte yanlızım