Umutsuzluk veriyor bana
sabah yanlız başına
oturmak kahvaltı sofrasına
hüzün veriyor yanlızlık bana
Ramazanda yanlız oruç tumak
gecenin bir yarısı sahura kalkmak
sabah ezanını beklemek
hiç hoş olmuyor yanlız başına
Dertlerini anlatamamak hiç kimseye
sanırım isyan veriyor insana
yoksa işte hiç kimse yanında
uykuya geçmek çok zor o anda
Yanlızlığada alışıyor be insan
dünyanın sonuymuş gibi bile sansan
yanlızlığıda yazan,yaradan değilmidirki
ölürkende yanlız göçüp
gitmiyormuyuzki sanki bu dünyadan. ARALIK:2000
Kayıt Tarihi : 22.2.2006 19:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!