Üşüyordum yabancı yüzlerin kimliksiz koyuluğunda.
İnsanın sustuğu yerde kırılırmış umutlar.
Susmak ki sevene yapılan en haksız eylem.
Alışmak istemedim yasaklarla dolu şehrimde.
Yüreğim kimsenin içinde ısınsın istemedim.
Her susuşumda acıdım kendime.
Aşksız, sahipsiz; baktım üşümüş ellerime.
Çikolata kâğıdından çıkan bir şiirdi yalnızlığımı dindiren.
Kim bilir yabancı saydığım gözlerdi beklide,
Tenimi sarıp huzur veren;
Farklı çalmıştı telefonum.
Yabancıydı şu kalbimdeki sızı.
Anlam veremedim kendime.
Dudağımın kenarına asılıp duran şu tebessüme;
Tuhaf bir teslimiyetti gözlerinden yüreğime akan.
Kaçamak zamanlarda yıkmak tüm aykırı yasakları;
Ve yaşamak var seninle kuralsız, yasaksız.
Sevgilimsin , kim olduğunu düşünmeye vaktin yok,yapacak
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
Devamını Oku
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta