Ben viraneyim bu alemde terkedilmiş bir o kadar da dışlanmış,
Umutları kaybolmuş bir insana ne verebilirki terketmeselerdi
Asıl ben kaçıyorum bu kalabalıktan insanlardan
Enkazın altında aman dilemem asla, ben tercih ettim bu yanlızlığı.
Yalnız bir köşe başında mutluyum ben, ilişmeyin bana
Bırakın beni gözyaşlarımla, acılarımla, dokunmayın yaralarıma
Sarmaya kalkmayın bu acılar bulaşıcıdır, uzak durun acılarımdan
Ben bu acılar ile yaşamk zorundayım ta ki sevmeyi öğrenene kadar.
Sevgiyi öğretmediler okul masalarında, bu acıları y
..........
..........
Kayıt Tarihi : 26.7.2001 22:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammet Karaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/07/26/yanliz-kalmaliyim-yasamaliyim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!