Yanlız kalmak Şiiri - Muhammed Yağmur

Birlikte kurduğumuz sessizliği bile alıp gittin,
Beni, o sessizliğin tam ortasında bıraktın.
Ne bir iz, ne bir ses…
Sadece yarım kalmış cümlelerle sustum.

Ben seni yüreğimin tam ortasına almıştım,
Sen beni yolun kenarına bırakıp unuttun.
Hatırlamak bile zor geldi belki sana,
Oysa ben, her şeyi seninle ezberledim.

Ne zaman bir rüzgar esse,
Sesin doluyor odamın boşluğuna.
Ama sen yoksun…
Ve o boşluk artık içime sığmıyor.

Gözlerinle kurduğum dünyayı,
Bir başkasının bakışına yıktın.
Ben hâlâ o harabelerde yaşıyorum,
Sen çoktan başka bir şehirde unuttun.

Sana anlatamadığım her duyguyu,
Şimdi defterlerime ağlayarak yazıyorum.
Çünkü sen beni değil,
Yalnızlığımı büyütüp gittin…

Ve ben,
Yüzlerce kalabalığın arasında,
Sadece senin yokluğunla üşüyorum.