Bu dünyaya niye geldim bilemiyorum,
Acılar içinde kaldım gülemiyorum,
Zaman mı bu kadar kötü, kusur mu bende,
İki yakamı bir araya getiremiyorum.
Bu dünyanın bana göre yoktur şaşası,
Bir de küstahça gülüyor elin maşası,
Güldürmedi bir gün olsun gönlümün paşası,
İki elim belde kaldı eremiyorum.
Zindan olmuş gündüzleri gayrı tutmuyor dizlerim,
Ecel gayrı gelsin yeter ben toprağı özledim,
İçim yara bere, dosttan yaramı gizledim,
Aha dünya sizin olsun, ben yalnız gidiyorum.
Memoçilo
Mehmet Ali DemirelKayıt Tarihi : 27.12.2024 17:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!