Yanlız gecem Şiiri - Alptekin Kılıç

Erken kalkamıyorum nedense
bu aralar.
aklımdan kalma binlerce sorular var
ışıklar bile uykuya hasret kalıyor
gün aydınlanmasıyla başlıyor korkular

yoklugun sarıyor bir garip esrik gece
yıldıalarla konuşuyorum oturup pencerede
bir onlar beni anlayıp dinliyor nedense
onlar güneşe ben sana küskünüm işte.

yoklugunu yaşıyorum tenhasında,
bir yerin.
gölgemle konuşuyorum ortalık soguk ve serin
üşüyorum titriyor ellerim.. bedenim
kalmadı sığınacak dost nede bir yerim.

sesler geliyor oturmuşum bir bankta
bir keman sesi acı ile haykırmakta
içime hüzün katan acıtan bir ses ile
sanki yanlızlığımı bilipte sorgulamakta.

yağmur kırıyor gecenin sessizligini
yapraklardan damlıyor göz yaşı gibi
ahh birde sensizlik olmasa diyorum
yağma hatırlatma bana kimsesizligimi.

hasret soluyorum senin yoklugunda
geceye sitem ediyorum her kahrımda
git diyorum bit artık kalma aklımda
sonra gel diyorum resmine her baktıgımda.

nasılda geçmiş zaman anlayamadım
aynada kendimi tanıyamadım,
bir ay yirmiki gün oldu sanmaki saymadım
gururumdan dönermisin diyede soramadım.

neydi çıkıp gidişin bir şey demeden
çekip gittin elveda bile etmeden
bu kadarmı sevmedin nefret ettin benden
gelme istemem artık sevgini senden.