Yanlız Bir Adamım Şiiri - Muhammed Yağmur

yalnız bir adamım,
yüzümde suskun gecelerin izleri
kimse bilmez içimde kaç bahar soldu
kaç gidişe "kal" diyemedim yıllardır

yalnız bir adamım,
adını söyleyemediğim bir kadının gölgesinde
sevmenin yasak olduğu sokaklarda
adımlarımı sana doğru bastım sessizce

yalnız bir adamım,
çünkü kalabalıklar içimi ısıtmıyor artık
ne kahkahalar, ne dost meclisleri
bir tebessüm etmiyor kalbim sensizliğe

yalnız bir adamım,
seninle hiç yaşanmamış anıların yasında
en çok da olmamışlıklar yordu beni
bir fotoğrafta bile yan yana olamamak

yalnız bir adamım,
şairlerin dizesi, şarkıların iç sızısı gibiyim
her notada senin adını arıyorum
ama hep eksik çalıyor kalbim

yalnız bir adamım,
çünkü bir kadına sığdıramadım kendimi
seni sevmekle o kadar meşguldüm ki
başka kollara sarılamadım hiç

yalnız bir adamım,
içimi dökemedim kimseye
çünkü sen yoktun,
ben de yoktum kimsenin yanında

yalnız bir adamım,
bir şiirin ortasında yarım bırakılmış gibi
sen gittin ya…
ben hep orada kaldım, tamamlanmadan...