Yük çeker çile çeker babalar ve dağlar
Yanlız ağlamaz analar babalarda ağlar
Durgun sullar gibi sessiz sessiz çağlar
Yanlız ağlamaz analar babalarda ağlar
Her cefaya göğüs gerer ve aşar
Nerde düşkün görse hep ona koşar
Bazen ağlar derinden bazense çoşar
Yanlız ağlamaz analar babalarda ağlar
Baba denir adına hep kalır baba
İnce bir ruhu var sanırsın kaba
Kırılınca kalbi düzelmez boşuna çaba
Yanlız ağlamaz analar babalarda ağlar
Dişardan heybetli evde bir kuzu
Sanki bir yemeğin biberi tuzu
Hasandaği gibi karlı eser bazı bazı
Yanlız ağlamaz analar babalarda ağlar
Evin yükü hep sırtına yüklenir
Hasta yatar bin bir dertler eklenir
Çoluk çocuk etrafına toplanır
Yanlız ağlamaz analar babalarda ağlar
Göz yaşını göremessin içine akar
O mahsun bakışı yürekler yakar
Yaşlansada hep gözü çöplüğe bakar
Yanlız ağlamaz analar babalarda ağlar
Evde durmaz dışarıda hep işi
Kimseyi aramaz sıkışmayınca başı
Tuttumu koparır toprağı taşı
Yanlız ağlamaz analar babalarda ağlar
Melekoğlum üzme kendini boşa
Kimseye yaranamassın gitmiyor hoşa
Sırtını getirirler yere dönersin tuşa
Yanlız ağlamaz analar babalarda ağlar
K. Dağdelen y.t 05-04-2007
Kadir DağdelenKayıt Tarihi : 5.6.2011 14:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!