Yanlız Adam Kum Tanesi Şiiri - İsa Sayan

Yalnız adam Kum Tanesi

Uzak martılar ve kırlangıçlar diyarı
Alabildiğince dalga sesleri
Çığlık çılığa denizi dinliyorum
Kimsenin görmediği o taşın üzerin de
Uzaktan geçen o takalar çevirmiş her yanımı
Gömleğime vuran hafif sıcak bir rüzgar
San ki kendi parfüm kokumu ona götürürcesine
Deniz den çıkan içi boş bir taşa yasladım kulağımı
Kalabalık o şehrin gürültüsünü
O taşta şimdiden duyar gibiyim
Biran bırakıyorum kendimi
O yapa yalnız adam olu veriyorum
Burada düşünmek yok
Olabildiğince koşmak
Strest atmak için koşmak bağırmak
Balıklar eşlik ediyor bana
Saçlarım uzun düz ve parlak
Rüzgar olabildiğice itiyor beni
Son nefesime kadar
Biran bırakıyorum kendimi
O yapa yalnız adam
Sıcak kum taneleri yapışıyor
Terliksiz parmaklarımın ucuna
Yengeçler toparlıyor ayaklarımın tabanlarını
Gözlerimi açmak istiyorum gelen eğersiz ata
Binmek ve gezmek istiyorum kapri ve çıplak ayaklarımla
Biran bırakıyorum kendimi
O yapayalnız adam
Güneş yakıcı kumlar sıcak
Deniz ılık yine dinliyorum kendimi
İki taşın arasın dan bakıyorum denizlere gök yüzlerine
Yine o yapa yalnız adam

Fotoğraf sanatçısı şair isa sayan

İsa sayan