Mutluluğu yaşarken ölesiye,
Mutsuzluğu tattınmı zamansız.
Gün ışığı yakarken bedenini,
Karanlığı yaşadınmı hiç yanlız.
Yanlızlık acısı çöktümü yüreğine,
Hançer yarası gibi apansız.
Coşkun kalabalıklar içinde,
Hiç hissettinmi kendini yanlız.
Sevinçten ererken başın göklere,
Ayrılık derdine düştünmü amansız.
Canın kadar seviyorken birini,
Sebepsizce kalıvedinmi yanlız.
Yaşamadınsa bunları sen,
Anlayamazsın beni imkansız.
Benim kadar sevmedinse birini,
Ha beraber olmuşsun, ha yanlız.
24 Şubat 1998
Vahit AydemirKayıt Tarihi : 10.5.2010 20:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vahit Aydemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/10/yanliz-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!