Yanlışlıkla Öldüm,Affet!

Izdırap içinde bir aşk yaşıyorum,sensiz.
Yüzmeyi bilmemek gibi,
boğulmak.
Cebimde yosunlar biriktiriyorum.
Yaz geceleri papatyalardan taç yapıyorum
benden geriye bir servet bırakmak için,
fakat hiçbir taht papatya kokmuyor sensiz..

Izdırap içinde yine seni bekliyorum.
Dişlerim sızlıyor,senin üstüne soğuk bir ayrılık,
yok-oluş yaşıyorum.

Ben cebimde sağlam budaklar biriktiriyorum.
Kendi gölgemde serinliyorum
kendi adımı sayıklıyorum
dilim varmıyor seni anmaya
Sonra
susuyorum,başlıyorum seni özlemeye.

Ben cebimde kokulu mektuplar biriktiriyorum,
sahibinden satılık!
Hasret kokuyor,tıpkı sen..
Okumaya yüzüm kalmıyor.
Sonra,
dayanamıyorum,bir çırpıda yakıp-yıkıyorum.

Sanıyorum ki bugün ağlamayacağım,
bir koyun gibi kendi yüreğimden asılmayacağım!

-“Ölmeyeceğimde” dedim bir kere kendime.
Sonra,
dayanamıyorum,tam iki el ateş ediyorum,ki,
Bir kelebek konuyor kulağıma; sevdiğini müjdeliyor.
her şeyden habersiz yatan,
cesedime..!

21 Temmuz 2008