yalnızlığıma değerse yanlışlıkla dokunuşun geri gelmez yağmurlar buharlaşıp uçuşunca ben isterim ki hep düşüncelerimin yanında oturasın zihnim bir köşeye odaklanınca canlanır bütün varlıklar yeter ki nefes alsın toprak ben ölmeye razıyım sen yeter ki yalnız kalmayasın yürüyerek gelirim yanına dünyanın öbür ucundan şimdi beklemeye dursun zaman geleceği geçmişimle yargılasın beni yaşadığım an donsun elime yapışmış ukala kürdan gerçekten de varsa eğer bu dünyanın çivisi bir çivi de ben çakarım üzerine olur biter tuz serpsin açılan yarama bulutlar önümde ördekler yürüsün kaypak kaypak ben beklemeye hazırım
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta