Yanlışlar vardı sıradan,sıradan planlarda dahi,
Yavaştı; asılı unutulmuş yalanların askıda sallanışı.
Umarsızdı; uzatılan ellere bakan gözler...
hiçlikteydi.
Sancılanmadan düşürmüştü bebeğini kadın,
Gözyaşı yoktu yanağından süzülen,
Boşluktaydı gözbebekleri...donuktu.
Katıksızdı ağzındaki lokma çocuğun,
Dişleri arasında öğüttüğü bereketti,
Bir haberdi bedenine saplanan küçücük demir parçacıklarından,
O,minicik elinin üstündeki su damlacığına
bakmaktaydı öylece.
Tek berrak ve içinde umut olanı anımsatan bir o kalmıştı geride
Ona ait olan.
Kayıt Tarihi : 5.3.2004 21:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ona ait olan...Çok güzel..biraz hırçınlık olsa içinde sanki tam olacak..yüreğinize sağlık sevilay..tebrikler..hoş geldiniz..
TÜM YORUMLAR (3)