Zamanın pimini çektim aniden
kendi ellerimde patladı birden
sonra diler döküp yalvardıysam da
ah onu kendime döndüremedim
bir kibritle yaktım hayallerimi
alev alev yandılar cayır cayır
kendimi ne kadar avuttuysam da
içim çok üzüldü söndüremedim
dilimde bir sermayem de kalmadı
yaşamak için umudum kalmadı
mektup gönderdiğim hiç kimseler ki
mektubuma cevap bile yazmadı
salkım Söğüt altında olsa kabrim
orada huzura erdirse rabbim
ben de istemem mi üstümde güller
ne bir bakan ne de su veren oldu
soluk alabilseydim toprağımdan
bir tavşan bir sincap bile kazmadı
ölmeden ölüler diyarı yürek
yeterince var ya kazmayla kürek
hiç kimse üzmedi beni bilerek
kimse takıp tırnağını ruhuma
ah inan hiçbir şey aşkın gibi yar
hiçbir şey gönlümü kanatamadı
3 - Temmuz -2007 Ankara
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 3.7.2007 21:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)