Yanlış Yolculuk Şiiri - Mehmet Can Kara ...

Ben neyleyim derdi,tasayı
Acıya da gülmedik mi?
Ne bir bekleyenim var
Ne de beni seven bir yar
Bu dünya da ne isterim ki,
Dostum dostumdan başka
Çok sevdik,yaralandık
El uzattık ham meyveye,haram dediler
Şeker sandık acıyı
Yanlışa doğru dedik
Belki güneş doğar sandık
Anladık,yalan dünya
Cigaradan,şaraptan,sudan bulduk derman
Bir de anlatılan ama yaşanmayan,
Bin bir gece masallarından bulduk rahat uykuyu
Uyuduk geçer sandık
Yanıldık,yine yanıldık
Teselli bulamadık
Yaraya,acıya tuz bastık
Acım,acım
Bir gün sende dinersin
Başıboş yaşanır mı hiç
Dağlara bakıp hayal kurduk
Belki gelir dedik yârimiz
Ne gelen var ne giden
Yolumuz uzakmış,zormuş
Gelenlerde yoldan geri dönermiş
Ne bir ağaç kaldı ne bir kuş
Mecnun çölüne yaşarmışız meğer
Durduk düşündük
Acep bu ne iştir dedik
Yanlış yolculuk dedik
Yüreğimiz de ki ateş ısıtır bizi dedik
Bazen yandık,bazen donduk
Sırtımızı dağa,taşa yasladık
Yorulduk
Çıkardık zırhımızı,odun kafamızı
Yandık yandık kül olduk
Savrulduk rüzgâra
Aşk için,doğruluk için feda ettik yarınlarımızı
Kestik ümidimizi aciz bedenimizden
Bir mert,bir şair daha düşmesin dedik
Yüreklere aktık,aktık
Unutulmadık
Her yanlışta bir defa dinleyenimiz oldu
Yarınlarımız yarınları oldu
Sonrasında hayal olduk,masal olduk
Yanlış yolda doğru taş olduk
Gelenleri uyardık
Bu yol aşk ve felsefe yoludur ey yolcu dedik
De haydi geri dönün şiir bitti