canımı canına kattım
yürüdüğüm yollara baktıkça
acımın hayatını çattığını anladım
peki neden
ben nerede yanlış yaptım ?
takılan çelmelerin içinden
kendimi çeldirmeden çıktım
ama neyime
derin suların altında kaldım
zihnim arınmasa bile zehirden
bendimi en üst rafa kaldırdım
şimdi ise
yüzünü görsem canımı alırım
sesin kulaklarımda cızırtı iken
esen rüzgarlara kapımı açarım
ve gitti
günlerimi bir çöpün kenarına bıraktım
artık yaşlandım ve yorgunum farkım yok dedemden
alevlerin üstüne gelişini seyrederken ruhum
bense bir boşluğa doğru kaçarım...
Kayıt Tarihi : 3.6.2019 04:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!