YaNLış YaTaKLaR da ÇüRüYoR EtLeRiMiZ.

Aşk ağlıyor işte. Karışmış içimiz.
Adı her ne ise... sıkışmışız bir yerlere.
Mızrağın ucunda sallanıyor kafa derilerimiz.

Zamanın efendisiydi ya yüreklerimiz
Çıkarıp aldık aşkı göz bebeklerimizden
Onun yerini doldurur sandık
Yorgan altına gizlediklerimiz.

Yanlış yataklarda çürürken etlerimiz.
Tutamaz olduk.
Karışmış yumaklarda çözülmez kere
düğümlenip, kaçıyor şimdi
tığımızın çengeline sığmayan
isyankar ilmiklerimiz.

Aşk ağlıyor işte. Bize benzetmişiz.
Ahkam keserken öğretilerimiz
Bizim adımıza karar veriyor düzenimiz.

Bilmiyorum. Bilemiyorum.
Zamanın kaç efendisi var ki bensiz.?
İsimsiz bir nefer olmaktan yorgun
Kaç kişiyiz. Neredeyiz.?

Salt çoğunluğu sağlamasa da ellerimiz
Ve bir daha asla onaylanmayacak olsa da
Dönüş biletimiz.
Demem o ki... aşk boynu bükük
Kalacaksa peronda.
Lüks tarifeli abonmanları yırtabiliriz.

Başkaları için değil
Sadece benim için.... doğruysa yatak.
Kanım akabilir.. iznim var.
Bilmez miyim hiç... ki...başımı isteyecek töreleriniz.
Buyurup gelsinler. Nasıl olsa
Ne yüreğim ne de ben... evde değiliz.
İstifa öncesi bu. İdari izindeyiz.
Sildik göz yaşını aşkın.
Aldık koynumuza... tatildeyiz.

24/05/2004.. Çamlıca