Aklımız sıra çok sıkça bir şeyler başardığımızı sanıyor,
Kainatın doğasını, doğanın da dengesini bozuyoruz!
Kendimizce pek akıllı geçiniyor, birbirimizi sınıyor,
Yine de; yine yine aldanan ve aldatılan biz oluyoruz!
Ne için, neden ve nasıl her şey bu kadar karman çorman oluyor,
Bunca kafa yormalara rağmen, işin içinden çıkamıyoruz!
Başımıza gelecekleri havsalamıza hiç sığdıramıyor,
Bu ölümlü hayatta; har vurup harman savuruyoruz! ...
Kayıt Tarihi : 13.12.2008 22:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)