trenim öldü
akşamdan kalma bir yabancıyım
artık beni bu çağdan topla kalbim
kimsenin beklediği devrim değilim,
ne sevebildim yerimi
ne dirlik yapabildim.
kolay bitmedi gecem
şarkısını yitirmiş çingene bir çocukla
ağır yaralı iki bacak gibi yanyana
sabaha kadar devrildim,
bir göç imgesine saplanıp kaldı ayaklarım
ah yollar, görmediler ki beni gidebileyim.
geceleri altını ıslatan bir bulut muydu o çocuk
kaç damla yağmur yedim de böyle şişmanladım
ki düşlerin kanatlarına bile ağır geldi
bir zamanlar leyleklerin getirdiği bedenim.
ah kalbim, ben asaleti bozuk
tanrılar çağına mı düştüm,
bunca yıldır gezerim
hiç böyle dünya görmedim.
trenim öldü
durdu zaman makinem
öyle çok sonlar buldum ki artık
bilmiyorum nereden başlamalıyım
hiç bulamadığı kapağıyım tencerenin
bir buluşmalar yabancısıyım,
koskoca yıllar yanlışı...
artık beni bu çağdan topla kalbim
bir şarkıya binip gideyim.
Kayıt Tarihi : 4.12.2002 10:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tanrılar çağına mı düştüm...
bir cümle bu kadar güzel olabilir ancak.şiirlerinizi büyük bir aşkla okuyorum
'artık beni bu çağdan topla kalbim', -topla ki çekip gideyim renksiz çağın dipsiz kuytusundan...-
Saygılarımla Üstadım... Yüreğinize sağlık...
koskoca yıllar yanlışı... '
Hayatın gerisi boş, kendisi gibi. Ama bunu şiirle anlamak güç. Bunu şiirselleştirmek daha da güç. Ama yapanlar var işte.
TÜM YORUMLAR (27)