Yanlış Telefon Şiiri - Adnan Sertel

Yalnızlıktan bunaldığım bir günde,
Telefonda buldum seni apansız,
Aramızda yaş farkını duyunca,
Dedin bana dost olmamız imkansız.

Oysa dostluk göreceli bir kavram,
Yalnızlık kokuyor şu fakir odam,
Senle yada sensiz sürecek kavgam,
Geri dönüşü yok artık imkansız.

Binbir özür rica minnet gerekmez,
Dostluk öyle üç beş dakkada bitmez,
Güzellikler telefonda görünmez,
Görüşmeden dost olmamız imkansız.

Bir kez daha aramanı bekledim,
Telefonu baş ucumda sakladım,
O güzel sesini duymak istedim,
Böyle bomboş beklemekte imkansız.

Dedim bana numaranı versene,
Olmaz dedin yine seni ararım,
Çok bekledim aramanı ben yine,
Daha fazla beklemekte imkansız...