Yanlış Tarif Şiiri - Cihat Şahin

Muaarrifler ifrat eder, yanlış yapar tarifini!
Ya masaldır ya efsane, hakikati halka meçhul!
Etkiliyor mübalağa, ulemayı arifini,
Gerçek mabud unutulmuş, eylemiş o çokları kul!

Yorum meal, gayet mebzul, çok içinde kıstas mihenk!
Ali süfli harman olmuş, ne adab var nede ahenk.
Mecnun meczup bilirkişi, akil âlim sanki noter,
Zırva çıkmış zirvelere, herze olmuş helvaya denk!

Makamından azletmişler, izbelerde sürünüyor!
Sefihlerin pis ağzında, gayet necis görünüyor.
Her naehil beste yapmış, saz telinde asar onu,
Bu cefayı safa sanıp, ahmak ona yeriniyor!

Haktan inen bir nesnedir, ya da onun bir kanunu!
Bir cezbedir şu âlemde,”sevgi”denen enikonu.
Çoklar”haşa” ilah yapmış, hayâsızca tapar ona,
Çığırından çıktı bu iş, helakettir bunun sonu!

Adı geçse hak mecliste, edilmiyor muhabbeti,
Hak ehline gına gelmiş, hepsi basar şikâyeti.
Herkes suçlar garip aşkı, sanki maznun oymuş gibi,
Zavallının yok günahı, haksız olur hep gıybeti!

Kullanılsa hak namına, tayin olsa görevine,
Bir vesile rıza için, oturtulsa tam yerine.
Manasını bilen için, bir tiryaktır çok maraza,
Yoksa başa büyük bela, kullanılsa şirk yerine!

İfrat tefrit edilmezse, köprü olur mutluluğa!
Kâinata nizam olmuş, şahit ona bütün doğa!
Cahil insan aşıp haddi, ona yanlış makam verse,
Mahkûm olur evhamlara, bir kul olur mevhum yoğa!

Ey sevginin âşıkları, şımartmayın şu fakiri!
Mabud sanıp tapınmayın, mabuduna şu şakir’i!
O sadece emir kulu, amirine dönün yüzü!
Pür nur olsun bütün kalpler, gitsin şirkin pası kiri!