Yanlış Sevda Şiiri - Ahmet Beltekin

Yanlış sevdalara tutulduk,
Hep sonbahar solgunu bir sevgiydi bu,
Zaten kurumuştu içimizdeki çiçek,
Zaten suçlu sonbahar hüküm sürüyordu...
Ve biz camları geceyi yansıtan,
Sevgi kulübesinde uyurduk.
Biraz hüzünlü biraz mutlu,
Ama biraz ayrı kalsak
Yüreğimizden vurulurduk...

Bakışlarımız iz bırakırdı gözlerimizde,
Ellerimiz saçlarımızda gezinirdi.
Elâ gözlerimizde buğu, ağlamaya hazırdık.
Hâlâ kendimizde değildik nedense,
Ve yağmura karışırdı içimizdeki gözyaşları, ağlardık,
Geride bırakarak inanılmaz pişmanlıkları...

Yanlış sevdalara tutulduk,
Tütün kokusu karışmış gecelerde.
Hep sabrederdik,
Vakti gelince çiçek açacak ağaçlar diye...
Zamanın bittiğini bile bile.
Oysa o geceyi gündüzden ayıran çizgi,
Biliyorduk hasretin en koyu gölgesiydi.
Ve biliyordum ki,
Kendimize yabancıydı ellerimiz ve yüreğimiz,
Ve tutulduk birdenbire biz
Kırık-dökük yanlış sevdalara...
Ve biliyorum,
Mutluluğumuz yeniden hazırlanıyor vedalara...