Yanlış roman Şiiri - Evren Dalgıç

olmayan yollara hazırlar dururum;
gönlümü böyle.
avutur dururum hiç duraksamadan.
bir yangınım ki;
yanarım içten içe hiç yanmadan.

boşuna çabalamışım;
boşuna savaşmışım yıllarca hayatla.
nedendi bilmem onca emek;
tırnaklarınla verilen onca çaba.

sonucu bu mu olmalıydı;
dökülen gözyaşlarının.
gecelere sabahı eklemenin semeresi;
koskoca bir yalnızlık mı olmalıydı.

yanlıştı bu roman;
oyuncuları yanlış;
yanlıştı yaşanılan.
kimse kalkamaz şimdi;
artık bu vebalin altından.

bir garip yaşadım bu hayatı;
yaşadım mı gerçi;
onu da anlamadım.
bir nefes aldım;
anamın yanındaydım.
bir nefes verdim;
toprağın altındaydım...

(Ankara Ekim 2007)