Uzuyor ha uzuyor gölgeler 
kuytularında gecenin... 
Arıyor ha arıyor adamın teki 
olasıymış gibi bulmak 
ıslak kaldırımlarda 
savrulan umutlarını... 
Yağmur mu kirpiklerine düşmüş
yağmura mı kirpikleri 
bilinmez ki... 
Üşümüş desen
temmuzda da üşünmez ki... 
Karanlık hele 
kurşun gibi çökmüş 
yalnızlığının üstüne... 
Paslı bir çivi gibi 
çakılmış kalmış 
yabancılaşmış o ses 
yüreğinin ta ortasına: 
Alo! 
Yanlış numara... 
'Yanlış numara' tabii...
Yanlışın önde gideni hem de...
('96)
Muammer ErturanKayıt Tarihi : 4.3.2006 02:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!