Siyahıma beyaz olacağını sanmıştım oysa sen içimdeki umut ışığını da çaldın.
Karanlık dünyamı aydınlığa çıkaracağına inanmıştım. Asıl karanlığa terk eden sen oldun. O güzel gözlerindeki bakışların sevgi olduğuna o kadar emindim ki ama nerden bilebilirdim hiç sevilmediğini, sevmenin ne olduğunu bilmediğini.
Yanlış bir kalbin esiri olduğumun farkına vardım varmasına ama artık çok geç.
Payıma yine yalnızlık ve acı düştü.
Şaşırmadım aslında bu kadar mutluluk bile fazlaydı.
Sayende yine başladıgım noktadayım çıkmaz bir sokakta yapa yalnızım.
Şimdi çıkıp gelsen bir yalan daha söylesen inanırım. Gerçekleri yok sayacak kadar çok sevdim seni.
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta