Yine yanılttım kendimi
Yine kırdım kalbimi
Doğru bile yanlışın yoldaşı
Ben, aşka aşık nefer
Alem tüketim alemi.
Lafa gelince
Maneviyat en yüce
Hat safhada gösteriş
Buysa Tanrı kelamı eğer
Tanrı karşısında ben Nietsche.
Yok sayıyorum seni
Doğru kadını arıyorum ben
Meta aleminden sıyrılmış
Teşekkür etmeyi bilen
Gösterişten çok yüreği görebilen
Kadir kıymet bilip
Tanrıyı gerçekten anlayabilen
Bir kadın arıyorum ben.
Doğru kadın sanmıştım seni
Eşim görmüştüm seni
Yanıldım ki ne yanıldım
Özür diliyorum senden
Ama öncelikle ve daha çok kendimden.
Doğruların var yok değil
Doğrularınla silmiştim eğrilerini
O yüzden açtım ya sana yüreğimi
Anlamadın yeterince
Anlamadığını anladım
Sen doğru olmak şurada dursun
Yanlışı dahi utandırıyorsun
Özür diliyorum senden
Ama öncelikle ve daha çok kendimden.
Kayıt Tarihi : 14.1.2003 23:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdal Alga](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/01/14/yanlis-kadin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!