Yanlış Dediğim Doğrular Şiiri - Büşra Bilen

Yanlış Dediğim Doğrular
Benim sadece gözyaşlarım yoktu,
Benimle yaşayan yaşlarım vardı,
Yaşadığım gözyaşlarım vardı,
Bilmediler.
Bilmeden yargıladılar.
Benim sadece kalbim değil,
Kalbimin ta içi yüreğim
Kanıyordu.
Bilmediler.
Bilmeden konuştular.
Herkes dizlerin üstünde ağlarken,
Ben ayaklarımın üstünde ağlardım.
Ayaklarımın üstünde ağlamaya mecburdum.
Ve daha kaç mecburiyetim vardı.
Önce öfkeyle itip,
Kederli gözyaşlarımla içime sığdırdığım.
Hiç inanmadığım gerçekler de,
Yaşıyorum şimdi,
Kırık dökük,
Boynu bükük olan umutlarıma hayat vermeye çalışıyorum.
Bunlar yanlış dediğim doğrularla kalakalmışlığımı,
Teselli etmeye çalışıyorum.
Öyle bir çarpıldı ki yüzüme,
Sadece ayakta duruyorum.
Her nefesimin yüreğime batışını,
Söylemiyorum bile.
Canım parçalanıyor.
Susuyorum.
Gerçeklerle yüzleseli çok oldu,
Şimdi kendimi yatıştırmaya çalışıyorum.
Her şeyden geçtim,
Çünkü her şeyde bittim biliyorum.