Yanlış Bu Yalnızlık Şiiri - Eylül Deniz ...

Dünden çok önceydi mutluluk.
Şimdilerde bulaşık sularıyla beraber
kanalizasyonlardan aktığı söyleniyor sevdaların.
Kentteki sevgi oranı düşük.
Oyası söküldü ruhların.
Azaltmaya yelteniyorlar şarkıları ve şiirleri.
İçini döküyor çocuklar Tanrıya
Yüzlerinde “hiç”lik izleri.
Demlenmiş melodiler bozulmuş kafiyelere değişildi.
Gelmiyor odalardan artık keman sesi
Geçmiyor bu sokaklardan
Tek bir tebessüm için saklı gizli camlara taş atan sevgili.

Ömrümün ilk yıllarına hasretim.
Fesleğen kokan yaz bahçelerine.
Sulanmış toprağın kokusuna.
Akşamüzeri çaylarının çardaktaki buğusuna.
Hasretim genç annemin huzurlu umuduna.

Yaralı yağmurlar yağıyor günlerdir.
Dünyayı güzelleştiren ne varsa kat_li caiz kılındı.
Kayıp ilanlarında “iyi niyet” fotoğrafları.
Yanlış bu yalnızlık.
Sırrını çözdüler gülü gül yapan kokunun.
Ve benzersiz bir haksızlık.