Yanlış anlıyorum insanları, ben
Hayatımda kurmadım ki, düzen
İnsan, dışarıdan öyle görüyor
Halimi anlayacak var mı, gelen?
Güven duyarım, verdiğim insana
Değer veririm, aklımda onlara
Yanlış anlamaya mehilleri var
Düzeni kurulmuş, fani dünya da.
Bir özlem vardı, yargısız infazla
Savurdu sözcükleri yazıyla,
Yanlış anlayan yine ben, oldum ki
Hayırlısı olsun derim, saygıyla.
Bir dağ, bir bahçe dağın tepesinde,
Yalansız, yargısız bir, iklimlerde
Gitme vakti değil mi, gönüllerde?
Yanlış anlayan canlı, bir varlığım.
Nedir ki, bu yanlış anlayan insan
Ne yapsın, ne etsin gitsin mi burdan?
Güvenen bir duygusu, şüphe eder
Süleyman, Muamma olur, sınırdan…
08:40 – 25.06.2014
Süleyman MuammaKayıt Tarihi : 25.6.2014 08:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
11'li hece ölçüsü ile yazılmıştır...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!