Yanlış Adamdım Şiiri - İsmail Özabacı

yanılmıştım
yansımamı gördüm buğulu camlarda
sonra hatalarımı yazdım sana
yanlış adamdım
bir gece bir arabada
çizgiler geçiyordu gözümün önünden
beyaz sürekli
beyaz kesik
ömrümü sollamıştım belki
bu hayat yolunda
mavi ve ince, bir o kadar da
yanlış adamdım

sürgünlerden korktum
ortasına düştüm, kaçtım
artık yoruldum, sustum
yanlış adamdım
her doğru bir yanlışı götürüyordu hayatımda
geç anladım çünkü
yanlış adamdım

ama yanlış adam olarak
bir doğru buldum
'sen'
onca hatanın arasında
kocaman bir 'sen' buldum
ama olsun
yanlış adamdım