Yanlış Şiiri - Efe Can Doğan

Seni her gördüğümde gece oluyor
Kokunu burnumda bırakıyor bu siyahlık
Ağlayan herkes sokağa çıkıyor
Ben dahil.
Seni gördüğümde niye hep ilk görüşüm gibi
Beni böyle tanımanı istemezdim
Ben beni hep yanlış anlatırım
Ben hep yanlış yaptım
Seni yanlış sevdim mesela
Minik bi kuşu severken kanadını kırarmış gibi
Yanlış anlaşılmalara kurban gidiyor yüreğim
Ve içinde hala sen varsın
Son bi çırpınışla kanatlanıp uçmak istiyor
Canını acıtmak en son istediğim şeydi
Ben kocaman bi acıya çalıyorum böğründe
Ve geceler eskisi kadar sevmiyor beni
Halbuki biz bir geceyi 4 güne bedel yaşardık hep
Seni gördüğümde niye ilk görüşüm gibi
Elimde çiçeklerle kapında sırılsıklam olmak isterim
Ben bizi hep yanlış anlattım
Ben bize hep yanlış yaptım
Ama atlatamıyacağım bu kez
Ne varsa ağır geliyor yaptığım
Seni tanımak yeni bi dünyayı tanımaktı
Sen içinden çıkılmaz tatlı bi rüyaydın
Uyandırılmak istemedim
Ben sana ne kadar acı verdiysem
İçimden çekiyorum daha fazlasını
Af dilemek dahada alçakça oluyor bu yüzden
Şimdi ne kadar ışık varsa sırtımı dönüyorum
Sen benim hayat ışığımdın
Gecemi gündüz ederdi gözlerin
Mesela ojelerin parlardı trafik ışıklarında
Ve her yansımada seni görmek su serperdi şu yüreğime
Yapacağım ne varsa hep en kötüsünü yaptım
Ya sen şimdi gidiyorsun ya
Hiç arkana bakmadan git
Güzelliklere git
O güzel kokulara
O güzel rüyalara
Ben seninle en güzel günlerimi geçirdim
Unutulmaz koskocaman bi gerçeksin
Benim için rüya bile olsan!