Yanlış Şiiri - Zeynep Beşen

Sana yar dediğim yerde sarıldım
Ruhuma işledim o an'i
Hem söylene ?!
Hangi ana yeniden doğurur bizi?
Gel !
Bu yaşamak, elimizden alınmadan
Yaşayalım biz bizi.
Ne seni,
Ne beni,
Bizi yalnızca bizi.
Hem biliyormusun ?
Bu seni sevmek !
Ne güzel bir şey .
Gözlerin de dağım dağım dağılıp
Ellerin de yeniden derlenmek .
Ve Bir şeyin tekrarı yoksa ,
Biliyorum ,oda bu hayat .
Bu hayatı, seni severek tamamliyorum .
Bu bu hayatta yaptığım ,en yureklice şey.
seviyorum Seni.
Ve Aşk !
her olana değer biliyorum.
Ve dahası Ben deli değilim !
Yanlış okuma beni.
Ben biraz o yangın ellerinin
Biraz öyle,öyle biraz dağınık gözlerinin
O düzen dışı sözlerinin,delisiyim .
Yanlış okuma beni !
Ben deli değilim .
Çokca ruhunun idrakine ermiş
Ruhumu sevindiren seyirdeyim.
Ve sen, başıma gelmiş en güzel şeysin.
Hem ,sana bir kere bakınca .
Içim seviniyor benim.
Iki kere bakınca ,kendime geliyorum.
Üç kere bakınca ,dünyayı unutuyorum.
Ama sen, ne dördü sor bundan böyle
Ne de ben beşinciyi ayyuka atayım öylece .
Yalnızca,
Ruhumu ruhuna katarak aşk olsun .