Bir sınır kentiydi yüreğim
Vedalasmaya vakit bulamazdi çoğu zaman
Her şey çok hizli baskalasirdi bu kentte
Sessizlik ve yalnizligin ayyuka çıktığı geceleri saymazsak
Anbean mülteci kederler yaşanıyordu
Ve adina kismet deniliyordu;
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
