Sabahlarım öyle içler acısı ki.
Dırdırlarım ve karın ağrılarımla yankılanıyor.
Öylesine iğrendiğim azaplar ki,
Dile gelmeyen nefret bulutları içinde...
Tüylerim diken – diken...
Kim, anlayış bekliyor benden?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta