Tüm duygular taşarken,
Şaşkınlık zirvesini yaşarken, laldı(m) .
Gözümdeydin, ne derdim.
Sıcak bir “merhaba” yansıdı.
Emin ve güvenirliliğin temsili.
Mevsimin önemi kalmadı, gözlerim sisli.
Diğer günlerim normaldi.
Bugünümü tutan kişisin, bitmedi.
Huzur parladı, karşımda.
Bilmem ki adı nedir günün, hangi ayda?
Sustum ve sadece duygularımda parlıyorsun.
Rab dedim, yankılanan içtenlikle “ Kun Fe Yekun”
Kayıt Tarihi : 17.3.2016 09:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Umman Gönlüm](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/03/17/yankilanan-ictenlik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!