Yankı Söz Şiiri - Yorumlar

mağmum ve mahzun şiir...okuyucusunu bekleyen

bilinçaltı akımı ile yazılan şiirler..tanım koymazlar..çünkü beyinde,tanımların henüz oluştuğu yerde yazılırlar..

bu şiirler,yola çıktıklarında gideceği yönden emin değildirler..böyle şiirler biraz sarhoş gezegene benzeseler de bu hiç yörüngeleri yok anlamına gelmez..

sürrealist şiir..gerçeğin üstünde veya dışında gözükür elbet ilk bakışta..ama zihinde gerçeğin -gerçeklik düşüncesinin, görünümünün,tanımının-bile oluştuğu yüksek fırında üretilir...ve o yanardağın kanalize edilen lavlarıdır bize şiir diye kalan..

peki sürreailst şiir bu bağlamda sorgulanır olmaktan ari midir..

gerçek üstünde olmak gerçeği yadsımak mıdır

niyet kuşuna mani çektirmek kadar tesadüfi midir o şiirde yazılan kelimeler..

şairi ortadan kaldırsak mesela bir robata kütüphaneden rastgele harf/kelime seçtirsek bu şiir midir..içinde çağrışımları var diye..

zihnin derinliklerinde her şeyin masaya yatırıldığı an(yani şiir yazılma süreci) öncesiz ve sonrasız değildir elbet..

bu yüzden her şeyin silbaştan tartışılmaya başlamısına yani şiirin başlamasına esas saik/saikler vardır o halde

okuyucu bunu aramak hakkına sahiptir..yoksa sözlükten gözüne isabet eden kelimelerle de şiir okuduğuna hükmetmesi gerekir..

bu uzun ön girişi şu yüzden yaptım..

bu şiir gerçek bir şiir diye..yani şairi olan bir şiir Yankı Söz şiiri.

şairin şiiri son iki dizeye kadar.. bu iki dize hem şiirden hem değil..

bilinçaltını yoklayan kargaşa veya kargaşa görünümlü düzenin iklimini veriyor bize son iki dizeyle şair sadece..okuyucu ve şiir arasında teğel... transın içeriğini değil havasını, musikisini veriyor..çünkü içerik işaretlerini zuhurutına göre verir..vermek mecburiyetindedir

peki şiirde sunumu yapılan tablo nedir?

sevgilisi (siyah saçlı,siyah kirpikli ve yeşil gözlü) yanında olmayan ve ona sitemli, ama sitemini sindirmiş bir kişi var.(şair) ..
şair yani siteminin yangını sonrasında küllerini evrene saçmakla meşgul olan kişi..küllerini seyreden bile denebilir

O'nunla yaşanmış ilişkilerin bir kesin hesabını yapmak ve mahsuplaşmak için zihninin tavan arasına
çıkmış..kullanım dışı kalmış ama kullanım zamanlarına ait imgeleri sinsi bir potansiyel olarak duran tavan arası eşyalarına yönelmiş şair..

Yönelmiş mi? ? ?
belki de yolu oraya düşünce gözüne çarpan ilk eşyada gizlenen potansiyeldeki hınzır gülümseme sevgiliyi sinyal etmiştir..

belli ki şairin tavanına çıktığı evde süren yaşamı oldukça güngörmüş bir yaşam..kullanılan eşyalara bakıldığında anlaşılıyor bu..

onlar erememiş muradına
ve biz çıkamıyoruz kerevetine

görüldüğü gibi masal gerçekliği kadar bile mutluluk yok içinde..

entelüktüel aşkları sanırım yeryüzünün en acıtıcı aşkları..

sürçü lisanımız oldu ise affola..saygılarımla