Kumsalda bozulduğu sırada adlarımız
Uyanıyoruz öteki uykular gözlerken bizi
Kocaman bir düş işte
Düştüğümüz anda buharlaşıveren..
Biliyor musun
Mezarlıklarda sıralı gömütler gibi
Ölü saatler düşüyor üst üste
Boynumda bileğimde birbiriyle didişen sancılar
Anlatamıyorum hangi yoldan başlasam söze
Öyküsünü kaybeden turnalar düşüyor yüreğimin üstüne
Dilimde her kezinde ıskaladığım ağıtlar
Bu bahar günlerinde egenin toprakları sarı
Dağlar dalgalar martılar körfez balıkçı tekneleri
Yüzün ,gözlerin ,sözlerin
Taç yaprakları buruşan gonca sarı..
Ötelerden sana koşmak istiyorum
Bayıyor tütsü /barut kokusu
Bildiğim kentlerden biri değil burası
Sen çile çekmeye çaptırılmış bir hancı
Bense bir çılgın tepeden tırnağa sırılsıklam yabancı.
Kumsalda bozulduğu sırada adlarınız
Uyanıyorsunuz öteki uykular gözlerken bizi
Kırık zarlar gibi kabul görmüyor hiçbir şey
Zaman haz duymak için daha sıkı bağlıyor bileklerimizi
Yollar sarı çığlıklar arzular yokluklar
Demin rengi dakikaların akışı güneşin batışı köpek havlamaları
Yüzümüz ,gözlerimiz ,sözlerimiz
Taç yaprakları buruşan goncalar sarı
Bayıyor tütsü /maun kokusu
Şeytan davetliyor neyin ne’siyse
Anlaşılıyor bazen perde kalkınca aradan
Aşk yuvası değil kovan önü oluyormuş orası
Bir çağrının sarı yankısı yüreğime çarparak pareleniyor
İster koylarımda, ister kolumda, istersen koynumda konakla...
Yine aynı kumsalda bozuluyor adlarımız
Ayrı yerlerde uyanıyoruz öteki sarı uykular gözlerken bizi
Ayaklarımı vurduğu yerde yeniden zonkluyor postal acısı
Tökezliyorum neresi olduğunu bilmediğim bu çıkmazlarda
Şimdi iliklerime kadar işleyen başka tutsaklık
Varamıyorum koylarına varamıyorum
URLA/
dokuzmayısikibinonyedi
Necdet Arslan
Kayıt Tarihi : 9.5.2017 11:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirdeki düş sanki arkası yarın, kısa metrajlı film ya da dizi film gibi. Sürekliliği ve birbiriyle bağlantısı olan düşler. Düş değil sanki kâbus. Bahar gününde doğa sapsarı, üstelik Ege' de.... Hem de tüm düşlerde.
Huzursuz anların düşe yansıyan izdüşümü gibi. Okurken sancıları, ayağa vuran postalın acısını adeta duyumsadım.
Kalem ile yürek öyle dost, öyle sırdaş ki... Buna bir de ustalık eklenince şölen tamamlanıyor.
"İster koylarımda, ister kolumda, istersen koynumda konakla..." Ne güzel bir çağrıymış. Belli ki düşlerin cadısı izin vermemiş.
Özlemler, kavuşamamalar muhteşem bir dil ve düşler aracılığı ile sunulmuş okura. Okuduğum en güzel deniz ve insan şiirlerinden biri.
Sanırım şair uyanmayıp bir düş daha görebilseydi, bu sefer önceki sarı düşlerin uykuları gözetleyecekti yenilerini. Garip bir düşün şiiri. Bölümler arası bağlantılar ve geçişler mükemmel. Kutluyorum tüm içtenliğimle öğretmenim. İşte şiir, işte şair diyorum. Nicelerine. Saygımla...
TÜM YORUMLAR (1)