Kalmaz kanlı aydınlıkların ardında
Kanını neşeyle yoğurmuş kimseler
Ansızın bu suskuluklu geceler
Kaçırır şarkılarını bodur ağaçların.
Açıp ölmeye yüz tutmuş gariban hücrelerin
Binlerce yıl okunmamış sarhoş defterlerini
Anlatırlar bir bir..
Bu kederli düşler cennetinin sularda boğulup
Azgın hayvanlar gibi boğuşup duruluşunu.
Güneş yanığı duvarlara yaslanan gölgelerde uyuyamadıktan sonra
Ahı kalsın ağulu aşların başarısız ölümlerinin
Bu ölümler her gecenin sisinde emzirir yavrusunu
Bu yavrular durgunlaşır yapraklar her döküldüğünde.
Her dökülenin yağmurunda dinlenir
Dinlenir aşkı sabahın ikindilere
Bu uçsuz bucaksız bozkırıklıkla
Sağlam düşeriz düştüğümüzde
Kalktığımızda ise mutlaka iz kalır...
Kayıt Tarihi : 20.3.2016 00:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!